Κάθε έτος της ανθρώπινης ιστορίας έχει τη δική του, ειδική σελίδα, στη Wikipedia, ξεκινώντας από το 719 π.Χ. (όταν προφανώς δεν συνέβησαν και πολλά γεγονότα εκτός από το ότι ο Zhou Huan Wang έγινε κυβερνήτης της Κίνας).
Κάθε σελίδα στο «Χρονολόγιο του απώτερου μέλλοντος» προσφέρει μια εκτίμηση για το τι μπορεί να επιφυλάσσει το συγκεκριμένο έτος, η δεκαετία, ο αιώνας ή η χιλιετία.
Για παράδειγμα (όπως τα αλίευσε αρθρογράφος του Guardian):
Το 2029, «η ψηφιακή χρονοκάψουλα “Ένα μήνυμα από τη Γη” θα φτάσει στον προορισμό της στον πλανήτη Gliese 581c».
Το 2085, «μυστική επιστολή της βασίλισσας Ελισάβετ Β’ θα ανοίξει στο Σίδνεϊ».
Το 2140, «θα εξορυχθούν όλα – περίπου 21 εκατομμύρια- Bitcoins».
Επίσης υπάρχουν προβλέψεις για «συναντήσεις» με αστεροειδείς, ζοφερές κλιματικές καταστροφές και αλλόκοτες γεωπολιτικές αλλαγές μέχρι περίπου τον 24ο αιώνα, όταν τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πραγματικά παρανοϊκά: το ίδιο επώνυμο για όλους τους Ιάπωνες μέχρι το 2531, και η ολοκλήρωση, το 2640, της «επί 639 χρόνια εκτέλεσης του έργου As Slow as Possible του συνθέτη John Cage για εκκλησιαστικό όργανο», το θέμα της δεύτερης μακροβιότερης μουσικής παράστασης που έχει γίνει μέχρι σήμερα
Στο «Χρονολόγιο του απώτερου μέλλοντος» ο αναγνώστης μπορεί να ενημερωθεί και για τους κόκκινους υπεργίγαντες (γιγάντια άστρα) που θα είναι ορατοί στον ουρανό, για την προσθήκη επιπλέον δευτερολέπτων σε κάθε 24ωρο, για πλανητικές συγκρούσεις, για ωκεανούς που εξατμίζονται, για χωροχρονικές ιδιομορφίες, για τη διάβρωση των πυραμίδων, για την αλλαγή του εδάφους του Άρη, για μαύρες τρύπες, και την οριστική καταστροφή της JavaScript (χρόνος θανάτου: 13 Σεπτεμβρίου 275.760 μ.Χ.).
Οι πραγματικά φανατικοί αναγνώστες μπορούν να εμβαθύνουν ακόμη περισσότερο στη σελίδα «Η τελική μοίρα του σύμπαντος» η οποία μοιάζει με ένα μενού γευσιγνωσίας για τον ολοκληρωτικό αφανισμό: θα προκληθεί από το Μεγάλο Πάγωμα, την Μεγάλη Έκρηξη, την Μεγάλη σύγκρουση ή το Μεγάλο Σλουρπ;
Η Wikipedia, όπως και κάθε εγκυκλοπαίδεια, δεν σχεδιάστηκε για να προκαλέσει συναισθήματα – αλλά μερικές φορές το απόλυτο ψυχικό βάρος των πληροφοριών της δεν μπορεί παρά να «κάψει» τον εγκέφαλο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
Πηγή άρθρου: www.naftemporiki.gr
