Τα καλοκαίρια, ο Αλέξανδρος Πέππας βοηθούσε τον πατέρα του, τον επιχειρηματία Σπύρο Πέππα, στο στέκι της κοσμικής Αθήνας, το θρυλικό restaurant-bar «Alekos» στον Κάλαμο. Τους χειμώνες, ωστόσο, αφιέρωνε τον χρόνο του στο να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα: σπουδάζοντας στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ) ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών.
Σήμερα, ως Senior Software Engineer της Microsoft, ο Αλέξανδρος Πέππας μιλά με ενθουσιασμό για την τεχνητή νοημοσύνη (AI), τους Agents –το νέο κύμα εφαρμογών μέσω της AI– και την εγκατάστασή του στο Δουβλίνο, τη «Silicon Valley» της Ευρώπης. Σε αποκλειστική συνέντευξη στο Newsbeast, εξηγεί τι είναι η τεχνητή νοημοσύνη, ποια είναι τα οφέλη της και πώς η προσωπική του ηθική επηρεάζει τη δουλειά του στον τομέα αυτόν.
–Πώς παρουσιάστηκε η ευκαιρία για τη Microsoft;
Όταν εργαζόμουν στην Ελλάδα, διαπίστωσα πως η κλίμακα των προκλήσεων δεν με ενθουσίαζε, δεν με γέμιζε. Ήθελα να συμμετέχω σε projects που θα είχαν παγκόσμιο αντίκτυπο, επηρεάζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Είχα την ανάγκη να βγω και να δουλέψω πάνω σε εφαρμογές που έχουν μεγαλύτερη απήχηση και πεδίο. Έτσι, πήρα την απόφαση να αναζητήσω θέσεις εργασίας σε μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες, όπως η Microsoft, η Google και η Amazon.
–Φαντάζομαι ότι δεν είναι εύκολο να μπεις και να εργαστείς σε μια τέτοια εταιρεία. Πώς ήταν η εγκατάσταση στο Δουβλίνο και ποιες οι προκλήσεις;
Όποιος έχει κάνει το «βήμα» να φύγει για το εξωτερικό γνωρίζει πως το συναίσθημα είναι γλυκόπικρο. Σπούδασα στην Πολυτεχνική Σχολή των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, όπου αρκετοί συμφοιτητές μου είχαν ήδη φύγει πριν από μένα για το εξωτερικό. Έχοντας συζητήσει πολλές φορές το συγκεκριμένο ζήτημα, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η επιλογή έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές πτυχές.
Αρχικά, οι προκλήσεις είναι αναπόφευκτες. Αφήνεις πίσω σου οικογένεια και αγαπημένα πρόσωπα και πορεύεσαι προς το άγνωστο. Όταν έφτασα στο Δουβλίνο, το μόνο εύκολο και θετικό στην αρχή ήταν η γλώσσα και η επικοινωνία, καθώς οι Ιρλανδοί είναι «ζεστοί» και φιλόξενοι, θυμίζοντας τη δική μας φιλοξενία. Από την άλλη, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισα ήταν η στεγαστική κρίση.
Όπως είναι γνωστό, τον Ιανουάριο του 2020 έγινε το Brexit, και την ίδια περίπου περίοδο ξεκίνησε η μετεγκατάσταση τεχνολογικών κολοσσών, όπως η Microsoft, η Meta και η Google, με τα κεντρικά τους γραφεία για την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική (EMEA Headquarters) να μεταφέρονται στο Δουβλίνο. Ταυτόχρονα, η Ιρλανδία, μειώνοντας τον εταιρικό φόρο στο 12,5%, προσέλκυσε ακόμα περισσότερες εταιρείες, μετατρέποντας προοδευτικά το Δουβλίνο σε μια «Silicon Valley» της Ευρώπης. Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη εκτόξευσε τη ζήτηση σε κατοικίες, ξεπερνώντας κατά πολύ την προσφορά.
Η εύρεση κατοικίας στο Δουβλίνο αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολη. Είναι συνηθισμένο να χρειάζεται κανείς μήνες για να βρει στέγη, με τα ενοίκια να είναι πανάκριβα και υπερτιμημένα. Αυτή τη στιγμή, το Δουβλίνο θεωρείται μία από τις ακριβότερες πρωτεύουσες για διαμονή στην Ευρώπη. Γνωρίζω περιπτώσεις συνεργατών μου που χρειάστηκαν πέντε ή και έξι μήνες για να βρουν στέγη. Προσωπικά, έψαχνα εντατικά για τρεις μήνες μέχρι να βρω κατοικία.
–Το εργασιακό καθεστώς και περιβάλλον μέσα στη Microsoft;
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
Πηγή άρθρου: www.newsbeast.gr
